زندگی ریاضی است

 پس بیاییم اعتماد را در زاویه ی چشمانمان ،جای دهیم

شادی را به توان برسانیم

غم و اندوه را تفریق کنیم

از کینه و نفرت جذر بگیریم

همدلی و دوستی را ضرب کنیم

و محیط و مساحت محبت را ، در دایره ی قلب دیگران ، بدست آوریم.

یک محقق علوم ریاضی به معادله ای دست یافت که تاکید می کند در طول۲۴

ساعت شبانه روز هیچ گاه صدای اذان از روی کره زمین قطع نمی شود به

نوشته پایگاه خبری ‘العرب آنلاین’، ‘عبد الحمید الفاضل’ پژوهشگر اماراتی گفت

که صدای اذان در کره زمین در تمام شبانه روز قطع نمی شود ودرهر منطقه ای

به پایان برسد بلافاصله در جای دیگری آغاز می شود وی توضیح داد که گفتن

 اذان ۴ دقیقه زمان لازم دارد وزمین داری ۳۶۰ خط فرضی از قطب شمال به

قطب جنوب است که معادل ۳۶۰ درجه می باشد. هنگامی که مثلا ظهر

شرعی در خط یک شروع می شود ۴ دقیقه طول می کشد تا ظهر شرعی در

 خط دو شروع شود و این مدت معادل زمانی است که در خط یک اذان گفته

 می شود به این ترتیب ۳۶۰ ضربدر ۴ می شود ۱۴۴۰ که معادل ۲۴ ساعت

 است کشف علمی دیگری که با بررسی طول وعرض جغرافیایی زمین صورت

گرفت نیز ثابت کرد که شهر مکه مکرمه مرکز زمین است این کشف پس از

 سال ها تحقیقات علمی و با کمک جدولهای پیچیده ریاضی توسط کامپیوتر

صورت گرفت حسین کمال الدین دانشمند مصری که این موضوع را کشف کرده

 است گفت که وی هنگامی که قصد داشت با کمک عملیات پیچیده ریاضی در

کامپیوتر راهی برای تشخیص قبله در هر نقطه از جهان بیابد به طور تصادفی

 دریافت که می تواند دایره ای با مرکزیت مکه که محیط آن را قاره ها تشکیل

 می دهند کشف کند ودریابد که مکه مرکز زمین است.                          

نیایش ریاضی
 
خدایا: حد محبت به خودت و اصحابت را در وجودمان به سوی بی نهایت میل بده

خدایا: کارهای نیکمان را ضرب کن، اعمال زشتمان را کم کن و محبت به دیگرانمان را
 
تقسیم کن

خدایا: نمودار زندگیمان را همیشه تابع درجه سه ای قرار بده که همواره صعودی باشد

و خدایا: مرگمان را همچون جمع دو عدد یک، آسان گردان

موسيقی می‌تواند روح را برانگيزد يا آرام ‌سازد؛

نقاشی می‌ تواند چشم‌نواز باشد؛شعر می‌تواند عواطف را تحريك كند؛

فلسفه می‌تواند ذهن را قانع و راضی سازد؛

مهندسی می‌تواند زندگی مادی آدمی را بهبود بخشد؛

اما رياضيات همه اين ارزشها را با هم عرضه می‌كند  

پنج حقیقت جالب درباره عدد "پی"

عدد پی

ریاضیدانان هر سال در 14 مارچ روز عدد پی را گرامی می دارند. روزی که به احترام محاسبه اولین اعشار عدد مشهور 3.14 نامگذاری شده است. شاید همه بدانند که عدد پی نسبت محیط دایره به قطر آن را تعیین می کند اما حقایق ناآشناتری درباره این پدیده ریاضی نیز وجود دارد که در ادامه به پنج مورد از آنها اشاره خواهد شد.
 

پروفسور ارنو روبیک
پروفسور ارنو روبیک، خالق این مکعب جادویی، در ۱۳ جولای سال ۱۹۴۴، درست یک سال پیش

از پایان جنگ جهانی دوم، در بوداپست، پایتخت مجارستان زاده شد. پدراش مهندس پرواز

فرودگاه، و مادرش شاعر و هنرمند بود. او که دانش آموختهٔ دانشکدهٔ فنی بوداپست (پایهٔ 19۶۷)

است، از واپسین سال‌های دههٔ ۱۹۶۰ به استادی طراحی داخلی و معماری «آکادمی هنری

صنایع کاربردی» بوداپست دست یافت. او در آن هنگام آموزشیار رتبهٔ سهٔ آکادمی بود و در

ساعت‌های بی کاری‌اش بر روی مدل‌ها و طرح‌های سه بعدی کار می‌کرد، تا آن که سرانجام

در سال ۱۹۷۴ ساخت نخستین نمونهٔ مکعب خود را به پایان رساند، و نزدیک به یک سال پس از

آن درخواست ثبت طرح خود را به ادارهٔ ثبت اختراعات مجارستان داد. پروفسور روبیک که امروز به

سبب همان نوآوری آوازه‌ای جهانی به دست آورده‌است، از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۵ بیشتر وقتش را

به معماری گذراند، ولی از آن پس همهٔ توان خود را بر تدریس در دانشگاه متمرکز ساخت. در آن

روزگار، حل معمای طرح شده به هیچ روی آسان نمی‌نمود، و این حرف زبان‌زد همگان بود که

خود پروفسور بر سر حل آن یک ماه وقت گذاشته‌است. مکعب روبیک در سال ۱۹۷۷ در کشور

مجارستان به تولید انبوه رسید و با آن که بیرون از مرزهای مجارستان برایش هیچ گونه بازاریابی

و یا تبلیغاتی صورت نپذیرفته بود، نخستین زمزمه‌های مردم پسندی اش از گوشه و کنار

کشورهای اروپایی برخاست. اندکی پس از آن، در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ فکر افزار نوبرانهٔ

روبیک به ایالات متحدهٔ آمریکا و دیگر کشورهای جهان نیز شناسانده شد. تاریخ دقیقی از

راهیابی مکعب روبیک به ایران در دست نیست، ولی آنچه روشن است، این که می‌بایست هم

زمان با گسترش جهانی آن در سال‌های پیش از ۱۹۷۹ بوده باشد. بدین سان، مکعب روبیک در

سراسر جهان فروشی چند میلیونی یافت و شگفتی ریاضی دانان و دانشوران دیگر حوزه‌های

دانشگاهی را نیز برانگیخت. البته تا آن زمان هنوز هیچ راه حل جامع و کاملی برای مکعب به

نگارش در نیامده بود و دانش آموختگان و مهندسان، می‌کوشیدند تا روش‌هایی را برای حل

معما بیابند. نخستین بار در سال ۱۹۸۱، شیمیدان و ریاضیدانی به نام جیمز جی. نورس، راه حل

خود را به نگارش درآورد.

تعدادصفر               نام
       6                    میليون
       9                    میليارد
       12                  بیليون
       15                  بیليارد
       18                 تیريليون
       21                  تیريليارد
       24                کیزيليون
       27                 کیزيليارد
       30               سینكليون
       33                سینكليارد
       36               سيزيليون
       39                سيزيليارد
       42                 سيتليون
       45                  سيتليارد
       48                 ويتليون
      51                     ويتليارد
       54                  تيفليون
       57                  تيفليارد
       60                ديشليون
       63                  ديشليارد

اگر شما به دقت فیلمهایی با مضامین شیطانی و مرگ و روح را مشاهده کرده باشید مطمئنا به کارگیری عدد ۶۶۶ در اینگونه فیلمها شما را متعجب میکند. این موضوع ما را بر آن داشت تا این پست را اختصاص دهیم به کاوش در اسرار ۶۶۶.
۶۶۶ را علامت ابلیس نامیده اند و این شهرت را از کتاب وحی(فصل ۱۳، شعر ۱۸، برای کامل بودن) به دست آورده است. مشخصات جالبش همواره مورد توجه  ریاضیدانان بوده است. اکنون به طور خلاصه چند ویژگی ریاضیاتی عدد ۶۶۶ را بیان میکنیم.
عدد ۶۶۶ به سادگی از جمع و تفریق توانهای ششم سه عدد آغازین به دست می آید.

۶۶۶=۱۶-۲۶+۳۶

همچنین این عدد برابر است با مجموع ارقام خود باضافه جمع توانهای سوم ارقامش.

۶۶۶=۶+۶+۶+۶۳+۶۳+۶۳

تنها پنج عدد صحیح مثبت با چنین خاصیتی وجود دارند. آنها را پیدا کنید.
جمع توانهای دوم ۷ عدد اول برابر است با ۶۶۶.

۶۶۶=۲۲+۳۲+۵۲+۷۲+۱۱۲+۱۳۲+۱۷۲

جمع ۱۴۴ رقم ابتدایی عدد پی برابر ۶۶۶ است. نکته جالب اینجاست که

۱۴۴=(۶+۶)×(۶+۶)

۶۶۶ یکی از دو عدد صحیحی میباشد که برابر مجموع توانهای سوم از ارقام توان دوم خویش باضافه مجموع ارقام توان سومش است. یعنی:

۶۶۶۲=۴۴۳۵۵۶
۶۶۶۳=۲۹۵۴۰۸۲۹۶
۶۶۶=(۴۳+۴۳+۳۳+۵۳+۵۳+۶۳)+(۲+۹+۵+۴+۰+۸+۲+۹+۶)

۲۵۸۳ عدد دیگریست که دارای این خاصیت میباشد.
مجموع ۶۶۶ عدد اول حاوی عدد ۶۶ میباشد.

۲+۳+۵+۷+۱۱+...+۴۹۶۹+۴۹۷۳=۱۵۳۳۱۵۷=۲۳×۶۶۶۵۹

دقیقا دو راه برای قرار دادن علامت "+" در رشته ۱۲۳۴۵۶۷۸۹ داریم تا ۶۶۶ حاصل شود در صورتیکه تنها یک راه برای رشته ۹۸۷۶۵۴۳۲۱ وجود دارد.

۶۶۶=۱+۲+۳+۴+۵۶۷+۸۹
 =۱۲۳+۴۵۶+۷۸+۹
۶۶۶=۹+۸۷+۶+۵۴۳+۲۱

۶۶۶ مقسوم علیه ۱۲۳۴۵۶۷۸۹+۹۸۷۶۵۴۳۲۱ میباشد.
عدد اسمیت عدد صحیحی است که مجموع ارقامش برابر است با مجموع ارقام عوامل اول خودش. ۶۶۶ یک عدد اسمیت است. زیرا:

۶۶۶=۲×۳×۳×۳۷
۶+۶+۶=۲+۳+۳+۳+۷

تابع (Phi(n در نظریه اعداد عبارت است از تعداد اعداد کوچکتر از n که نسبت به n اولند. قابل توجه است که:

Phi(۶۶۶)=۶×۶×۶        

اگر يك كره به شعاع 1 سانتيمتر بعنوان هسته يك اتم باشد
الكترونها در فاصله حدود 1 كيلومتر از هسته بايد قرار بگيرند و به دور هسته بچرخند ( 99.999% فضاي درون اتمها و هستي خالي است )

وقتی زمان صفر بود

اگر ما به زمانهای بسیار دور در گذشته برگردیم چه می بینیم؟ بر طبق نظریه اینشتین ابعاد عالم در گذشته(تقریباً۱۵میلیارد سال پیش)صفر بوده

است. همه ی مواد در نقطه ای متراکم بوده و چگال(تراکم) و دمای عالم نا متناهی بوده است ازنظر ریاضی چنین لحظه ای را مهبانگ می گویند. باید

توجه داشت که این نکته فقط نتیجه ای است نظری از نظریه ی اینشتین. دلایلی وجود دارد که بپذیریم وقتی ابعاد عالم آنقدر کوچک بوده است نظریه

ی اینشتین نمی توانسته برقرار باشد و باید از نظریه ای مناسبتر استفاده کرد. مهبانگ مناسب ترین راهی است که نظریه ی اینشتین را در هم می

شکند. در لحظه ی مهبانگ همیشه زمان را صفر فرض می کنیم پس به نظر منطقی می آید بگوییم «وقتی سن عالم یک ثانیه بود...» عبارت «لحظه

ای که عالم دما و چگالی نا محدودی داشته است » نامزد مناسبی برای لحظه ی« خلقت » به نظر می آید. عالم دراین لحظه بینهایت کوچک بوده

است. خیلی کوچکتر از یک اتم. تازمانی که توصیفی کوانتومی ازکیهانشناسی ندهیمنمی توانیم به درک درستی ازلحظات اولیه ی نزدیک مهبانگ

دست یابیم. شاخه ای از علم موسوم به «کیهانشناسی کوانتومی» در تلاش است تا چنین توصیفی را فراهم آورد. یکی از مفاهیم کلیدی در نظریه ی

کوانتوم که فیزیک دنیای ریز را توصیف می کند «اصل عدم قطغیت»است. برطبق این اصل که اساس فیزیک کوانتوم را تشکیل می دهد نمی توان به

طور همزمان و به طور دقیق مکان و سرعت یک ذره را تعیین کرد. نظریه ی کوانتوم در عوض مفهوم جدیدی را معرفی می کند:«حالت کوانتومی»به

جای آنکه بگوییم یک الکترون مسیر مشخصی دنبال می کند می توان گفت که الکترون در یک حالت کوانتومی مشخص قرار دارد ذره ای که در چنین

حالت کوانتومی قرار دارد عموما" سرعت یا مکان مشخصی نخواهد داشت در عوض فقط می توان احتمال بودن ذره در یک مکان و یا داشتن سرعتی

خاص رامحاسبه کرد. جنبه ی اساسی کیهانشناسی کلاسیک انبساط عالم است که بر پایه ی تابع خاصی از زمان موسوم به «عالم انبساط» توصیف

می شود. به طور کلاسیک عامل انبساط بر اساس مجموعه معادلاتی تعیین می شود که آنها را نخستین بار آلبرت اینشتین عرضه کرد به کمک این

معادلات می توان عامل انبساط وآهنگ تغییرات آنرا در هر لحظه از زمان محاسبه کرد. در کیهانشناسی کوانتومی دینامیک عامل انبساط به توصیفی

مشابه اتم هیدروزن کوانتیده منجر می شود درست مانند الکترون که از نزدیکی بیش از حد به پروتون منع می شود عالم نیز به علت اثرات کوانتومی

نمی تواند به اندازه ی صفر برسد. بر طبق نظریه ی کوچکترین اندازه ای که عالم ممکن است داشته باشد از مرتبه ی ۱۰ به توان ۳۵ – متر است این

اندازه موسوم به «طول پلانک» به طور کامل بر حسب ثابتهای بنیادی فیزیک ساخته می شود. البته بسیار اشتباه است که فکر کنیم همه چیز را می

دانیم. در خوشبینانه ترین وضع باید گفت که کیهانشناسی کوانتومی دوران نوزادی اش را طی می کند. با این همه به نظر میرسد که ترکیب نظریه ی

نسبیت عام و نظریه ی کوانتوم ما را به دیدگاه زیباتر و غنی تری از عالم رهنمون میسازد.